Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Głupimi łatwo sterować. Często są podatni na demagogię bazującą na wykorzystywaniu wydarzeń cyklicznych. Jeśli coś się zmienia, to głupiemu łatwo wmówić wszystko i pokierować nim w celu osiągnięcia swoich celów. Stosowano to od zarania dziejów. Starożytne intelektualne elity mające bogatą wiedzę z astronomii potrafiły wykorzystywać zaćmienia słońca czy księżyca, które piorunująco oddziaływały na psychikę ludu. Prosty człowiek słysząc, że dał za małą daninę i za karę straci słońce, oddawał wszystko co ma i błagał o litość.

Wiedzieli o tym też Niemcy, eksperci z psychologii, o czym świadczy nikczemny pomysł z napisem „arbeit macht frei” nad ich obozem zagłady (napis w sporzej mierze tłumił bunty, bo następowała szybka kalkulacja, jeśli się zbuntuję, to może zginę, a tak popracuję i mnie uwolnią). Dlatego Niemcy na początku zaczęli likwidować ludzi o nadzwyczajnym intelekcie i bogatej wiedzy. Im więcej będzie głupków, tym lepiej dla okupanta.

Read the rest of this entry »

Dziś chciałbym uhonorować naszego rodaka, który pokazał dobitnie czym jest miłość do Ojczyzny.

Nastoletni Jakub Vaugon nie pozwolił na przedstawianie na lekcji historii kłamliwej narracji stosowanej przez niedouczoną francuską nauczycielkę, gdzie szkalowano dobre imię Polaków przypisując im mordy w Treblince.

Chłopiec zaprotestował przez co został napiętnowany zarówno przez uczniów, który wyśmiewali się z niego i nazywali „potomkiem morderców” jak i nauczycieli czy dyrektora, który jak powiedziała mu nauczycielka historii: „przez niego nie spał pół nocy szukając dowodów na to, iż to Jakub jest w błędzie”. Dowodów oczywiście nie znalazł, a zamiast przeprosić, udowodnił brak honoru.

Jakub dzielnie znosił opresje, będąc wspieranym przez ojca Francuza i matkę Polkę, po czym dzięki przedstawieniu merytorycznych dowodów, doprowadził do tego, że wydawnictwo przyznało się do błędu i poprawiło treść w podręczniku, by kolejne pokolenia uczniów z francuskich szkół nie otrzymywały kłamliwych informacji.

O całej sprawie dowidziałem się przypadkiem i od razu ów młody człowiek został moim idolem!

Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.

https://www.polskieradio24.pl/5/1223/Artykul/2760676,Francja-polski-uczen-wywalczyl-sprostowanie-klamstwa-o-Treblince-Rodzice-w-szkole-byl-przez-to-wysmiewany

https://wydarzenia.interia.pl/swiat/news-francja-polski-uczen-wywalczyl-sprostowanie-w-podreczniku-by,nId,5314656

Stanisław Skalski, bohater bitwy o Anglię, as myśliwski o najwyższej udokumentowanej liczbie zestrzeleń wśród polskich pilotów, dostał od losu prawdziwe piekło. Po wojnie powrócił do kraju, by wspierać jego odbudowę, ale jako bohater wojenny był niewygodny dla władz i w sfingowanym procesie został skazany na karę śmierci.

Na wieść o wyroku, jego ojciec umiera na zawał serca. Matka wpada pod tramwaj. Jednak pod naciskiem wielu osób, wyrok śmierci zamieniono mu na dożywocie, ale jak na komunistycznych oprawców przystało, o zamianie wyroku nie powiedziano mu prędko, by zaznał jeszcze tortur psychicznych. Trzymano go długo w celi śmierci, gdzie każdego dnia spodziewał się nadejścia kata. Po politycznej odwilży, został uwolniony z więzienia.

Szczepan Ścibior, lotnik 305 Dywizjonu Bombowego Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Po wojnie powrócił do kraju, by służyć Ojczyźnie swoim doświadczeniem. Posiadał największy nalot z wszystkich pilotów 7 Eskadry Lotnictwa Taktycznego. Jako niekwestionowany autorytet i ekspert, całe serce wkładał w odbudowę „Szkoły Orląt” w Dęblinie. Jego sukcesy raziły w oczy komunistów.

W sfingowanym procesie, po brutalnych torturach, został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w 1952 roku w więzieniu mokotowskim. Akt oskarżenia był tak absurdalny, że Najwyższy Sąd Wojskowy już w 1956 uznał, że stracony lotnik był niewinny.

W 2019 roku został mianowany pośmiertnie przez Prezydenta Andrzeja Dudę na stopień generała brygady. Wielki Polak, sercem oddany Ojczyźnie, niekwestionowany autorytet w dziedzinie lotnictwa.

Stanisław Skalski i Szczepan Ścibior to ludzie, którzy zrobili dla Ojczyzny więcej, niż możemy sobie wyobrazić, a czerwoni oprawcy, upojeni w nienawiści, a przede wszystkim zazdrości, gdyż byli przy nich jedynie marnymi tchórzami, karierowiczami, bez zasad, honoru, osiągnięć i dlatego tak bardzo nienawidzili ludzi prawych, z osiągnięciami, noszących w sercu miłość do Ojczyzny, dla których zawołanie „Bóg, Honor, Ojczyzna” było czymś oczywistym.

Cześć ich pamięci!

Czasy się zmieniają, ale zapominając o wielkich ludziach z przeszłości, dokonujemy światopoglądowej samokastracji. Ludzka pamięć jest ulotna, a chwytliwe hasła i sztuczki ideologicznych spadkobierców oprawców znów próbują się korzenić w niektórych głowach. Warto o tym pamiętać.

Raz jeszcze Pamięć dla wszystkich Bohaterów, prześladowanych po wojnie wyłącznie za swoje ideały, niezłomność i twardy kręgosłup moralny, którzy poprzez sfabrykowane akty oskarżenia ginęli, trafiali do więzień, byli torturowani. Cześć ich pamięci!

Mikołajki już niebawem, także dziś będzie mały apel na szersze spojrzenie, na co się dzieje w dzisiejszym pandemicznym świecie, gdzie i bez pandemii, nie wszędzie było wesoło.

Jeśli ktoś ma zalegające książki/zabawki, po dzieciach, które już z nich wyrosły, to zamiast wyrzucać, zachęcam, by zanieść je do najbliższego domu dziecka czy świetlicy socjalnej, bo tam, na pewno ktoś się z nich ucieszy.

Niedawno razem z łódzką ambasadorką czytelnictwa ruszyliśmy z akcją gromadzenia książek, by wesprzeć tych, których los nie oszczędził. To nie wina dzieci, że ich rodzice tragicznie zginęli w wypadku, przedawkowali narkotyki czy stwierdzili, że carpe diem i adiós. Czasem nawet drobny gest jest na wagę złota i kształtuje młodego człowieka.

Akcja nabrała rozpędu, dołączyły się wydawnictwa i kolejni autorzy, także prócz dzieci, zaopatrzone zostaną placówki dla dorosłych. Dużo się dzieje, padam z nóg, ale to fajne zmęczenie. 🙂

Z dawaniem pieniędzy to jest różnie. Już za dużo razy się przejechałem, że wspierałem jakąś fundację, a potem się okazywało, że część pieniędzy pod płaszczem usług zewnętrznych jest transferowana do firm powiązanych rodzinnie z władzami fundacji. Strasznie mnie to wkurzało, więc teraz postawiłem na działania bezpośrednie i to jest to! 🙂

Jeśli ktoś się boi pandemii, to może po prostu włożyć zabawki/książki do kartonu, opisać go ładnie jako darowizna i postawić pod drzwiami danego ośrodka. 🙂

Jakby ktoś nie wiedział, gdzie ma najbliższy ośrodek, to pozostawiam przykładową listę Domów Dziecka, placówek wsparcia dziennego dla dzieci, czy Domów Samotnej Matki. 🙂

Kropla drąży skałę. 🙂

Grając ze mną w szachy zawodnik z Argentyny, jak się dowiedział, że pochodzę z Polski, powiedział, że zna dwóch Polaków. Mieczysława Najdorfa, multimedalistę olimpiad szachowych, po wojnie, jednego z najbogatszych Argentyńczyków polskiego pochodzenia. Drugim Polakiem, którego znał był Jan Paweł II. Powiedział mi, że jego wielkim marzeniem jest odwiedzić Polskę i przemierzyć nasz kraj szlakiem miejsc związanych z Wielkim Papieżem. Dziś mija 100 rocznica urodzin Jana Pawła II i od rana leci u mnie tylko jeden utwór 🙂

Dziś przypada setna rocznica zaślubin Polski z morzem, kiedy to gen. Józef Haller wraz z późniejszym prezydentem Stanisławem Wojciechowskim uroczyście powitali Bałtyk.

Bałtyk, który po długiej niewoli, dzięki sile ducha i uporowi przodków, opierających się germanizacji czy rusyfikacji, pod groźbą srogich kar, przekazywali pamięć o Ojczyźnie i język narodowy kolejnym pokoleniom, by w końcu odzyskać wolność, pokazując ościennym mocarstwom, że:

Jeszcze Polska nie umarła,
kiedy my żyjemy.
Co nam obca moc wydarła,
szablą odbijemy.

Cześć i chwała bohaterom, którzy z bronią w ręki, walczyli o lepsze jutro dla kolejnych pokoleń i nie pozwolili, by pamięć przodków się zatarła.

Święty Jerzy, Latający Jeleń, Panna Wodna, Czarny Kruk, Żółty Lew, Wodnik, Król Dawid, Arka Noego, Biały Lew, Płomień – z czym kojarzą się Wam tytularne nazwy? Read the rest of this entry »

Zaborcy myśleli, że zniszczą nasz Naród. Dzieci w szkole za mówienie w rodzimym języku narażały się na karę chłosty. Krzewiących tradycję i kulturę torturowano, zabijano, zsyłano do katorżniczej pracy.

Na nic jednak te zabiegi się zdały, gdyż choć Polski nie było na mapie, ostała się w sercach naszych Wielkich Przodków. Przodków, którzy z bronią w ręku wywalczyli nam upragnioną wolność.

Cześć i chwała Bohaterom!

Minęła 17:00 także warto przypomnieć sobie wydarzenie sprzed 75 lat. Mógłbym napisać na ten temat co nieco, gdyż jako „mól książkowy” ze szczególnym upodobaniem do historii Polski wiele książek na temat już przeczytałem, ale…

… nawet jakbym się starał na 101%, to nie zrobiłbym tego tak ciekawie jak Wojtek z HBC, także jemu oddaję głos.

Dawno nie było nic z wpisów o tematyce patriotycznej, także czas to nadrobić. Dziś mija 72 rocznica wydarzeń znanych jako potyczka w Lesznie. Pomimo zakończenia II Wojny Światowej, jak to zawsze bywa w krajach okupowanych, na terenie naszego kraju pozostawały liczne oddziały radzieckie, które miały pilnować, by marionetkowe władze PRL wykonywały to, co do wasala należy. Co gorsza sowieci przemieszczali się swobodnie po terytorium naszego kraju, rabując, gwałcąc i zabijając dla zabawy, w celu demonstracji siły. Nawet przy jawnych i ciężkich przestępstwach nie podlegali naszym sądom, a od swoich radzieckich przełożonych otrzymywali medale.

Z taką grupą podróżował Feliks Lis, z zawodu krawiec. Wśród nich przebywała piękna 21-latka, która korzystając z upojenia alkoholowego żołnierzy, po cichu błagała o pomoc. Została wbrew swej woli uprowadzona z dzieckiem, które sowieci porzucili na dworcu, a ją wieźli ze sobą do jednostki. Była to Zofia Rojuk.

Feliks Lis natychmiast powiadomił o tym konduktora, a ten Służbę Ochrony Kolei i inne służby. Nic to nie dało, a interweniujący kapral usłyszał: „uchodzi Poliaki, bo was pozastrzelam”. Poinformowano wtedy leszczyński garnizon Wojska Polskiego, gdzie dyżur pełnił 22-letni podporucznik Jerzy Przerwa, posiadający liczne odznaczenia wojskowe, w tym jedno za zdobycie Berlina. Read the rest of this entry »

Dziś 1 marca, także warto uczcić pamięć o naszych bohaterach, którzy wiedzieli co oznaczają słowa: Bóg, Honor, Ojczyzna.

Smutne jest to, że niektóre polskojęzyczne media próbują zszargać ich pamięć, wrzucając z nimi do jednego worka także dezerterów i pospolitych bandytów, by odpowiednio indoktrynować swoich odbiorców. Nie dziwi to wszakże, gdyż jak wiadomo brat redaktora naczelnego pewnej gazety skazywał Niezłomnych na kary śmierci (tu więcej).

Także czcimy pamięć Bohaterów antykomunistycznego podziemia i odcinamy się od bandytów. Tyle w ramach wstępu, a teraz chciałbym przedstawić sylwetkę jednego z Niezłomnych, który walczył świetnie piórem 🙂

Jako, że o Pawle Jasienicy mógłbym napisać wiele, a i jego dzieła nie są mi obce, ale nie byłoby to tak dobre jak przekaz Wojtka z HBC, także podrzucam poniższe nagranie 🙂 Co prawda jest sprzed dwóch lat, ale jeśli ktoś nie widział, to polecam 🙂

Zanim siądę do wpisu o S&P500 chciałbym przypomnieć osobę Jurka Bitschana, gdyż dziś przypada rocznica jego śmierci.

Wolna, niepodległa Polska nie została nam podarowana. Została ona wywalczona przez naszych przodków. Przelali swoją krew po to, byśmy mogli dziś mówić w rodzimym języku, by nikt obcy nie mówił nam co mamy myśleć, bo możemy myśleć samodzielnie, by nikt z zewnątrz nie decydował o tym co mamy robić, a także po to, by nasze dzieci mogły się cieszyć dzieciństwem.

Jerzy Bitschan, harcerz i pilny uczeń osiągający ponadprzeciętne wyniki w nauce widząc zagrożenie ze strony wroga pozostawił w domu list i ruszył do walki.

„Kochany Tatusiu!
Idę dzisiaj zameldować się do wojska. Chcę okazać, że znajdę tyle sił, by móc służyć i wytrzymać. Obowiązkiem też moim jest iść, gdy mam dość sił, bo brakuje ciągle ludzi dla wyswobodzenia Lwowa. Z nauk zrobiłem już tyle, ile trzeba było.
Jerzy”

Jako 14-latek, był jednym z wielu tysięcy Orląt Lwowskich, które chwyciły za broń, by przeciwstawić się agresorom. Cześć i chwała ich pamięci!

Chwała bohaterom, gdyż to dzięki nim mamy własną Ojczyznę!

Miałem co nieco dodać o awansie Polski do grupy krajów rozwiniętych, ale zrobię to innym razem, gdyż dziś zostanie, zgodnie z wolą ze swojego testamentu, pochowany w Polsce mój wielki idol – Józef Unrug. Pamięć o tym wielkim Bohaterze kultywujemy u nas w rodzinie i nie mogłem pominąć dzisiejszego dnia na blogu 🙂

Długo można o nim opowiadać, wystarczy wspomnieć, że kupił z własnych pieniędzy okręt, by podarować go Marynarce Wojennej i szkolić rodaków, odrzucił lukratywną posadę w Kriegsmarine (w przeszłości był dowódcą okrętów podwodnych i flotylli okrętów podwodnych w Kaiserliche Marine), a zamknięty w obozie, stwierdził, że język niemiecki zapomniał 1 września i rozmowy z Niemcami prowadził poprzez tłumacza.

Dla mnie to Wielki Patriota.

PS W luźnej formie, jego sylwetkę przedstawiła ekipa Historii Bez Cenzury, także jak ktoś nie ma czasu na czytanie książek, to w skrócie może liznąć co nieco wiedzy o tym wybitnym człowieku 🙂