Zgodnie z tradycją, którą w XVIII wieku zapoczątkował Stanisław August Poniatowski, a od jakiegoś czasu pielęgnujemy ją w gronie Adeptów z Listy Absolwentów, po raz szósty spotkaliśmy się na „obiedzie czwartkowym”, który odbył się tym razem w Łodzi 🙂
Spotkanie wśród tęgich umysłów i merytoryczne dyskusje na wysokim poziomie są czymś nieocenionym, gdyż Rozwiń »
Od jakiegoś czasu ze smutkiem spoglądam na to co się dzieje za naszą wschodnią granicą, gdyż darzę Ukrainę wielkim sentymentem. Dawno, dawno temu kraj ten był celem mojej czterotygodniowej wyprawy, gdzie niecałe pół miesiąca spędziłem na przepięknym Krymie, poznając bogatą historię regionu oraz delektując się urokami Morza Czarnego. Było to ponad 11 lat temu, w wakacje roku 2002.
Pamiętam też dobrze pobyt w Kijowie, gdzie przy okazji zaliczyłem dwa mecze piłkarskie (jeden mecz ligowy Dynama Kijów oraz spotkanie Ukraina – Iran). Pamiętam również swoje zdziwienie, gdy w owym czasie zobaczyłem, gdzie wiele ludzi zaopatrują się mięso. Po prostu w tunelu przejścia podziemnego były rozstawione stoły, a na nich na szarym papierze rozkładano jakby nigdy nic wyroby z niedawnego uboju, które miały bardzo duże zainteresowane zarówno klientów jak i much 😛 Teraz na pewno wiele się tam zmieniło, ale wtedy dla mnie było to coś nie do pomyślenia, by w upalny sierpniowy dzień trzymać mięso poza lodówką.
W pamięci pozostają też niesamowici ludzie, których można było poznać podczas też wyprawy (Swieta, Żenia). Teraz przeżywają trudne chwile, gdyż ich kraj jest uwikłany w wewnętrzny konflikt, który już spłynął krwią. Nie ma nic gorszego niż bratobójcze walki. Czeka ich teraz czas wielkiej próby. Dla nas jest to natomiast czas na refleksję, gdyż może jest dobra chwila by u nas na scenie politycznej zakopać w końcu topory wojenne, zanim dojdzie do takiego przełamania punktu krytycznego, że ludzie będą musieli wyjść na ulice. Czas pokaże, a historia oceni. Na pewno żyjemy w ciekawych czasach.
To co widziałem tam 11 lat temu na pewno już się zmieniło jednak sentyment do tych chwil i do tych miejsc pozostanie. Była to w końcu pierwsza moja tak długa wyprawa. Później poszło już z górki. Bakcyl podróżnika raz złapany długo nie ustępuje (choć czasem są chwile słabości). Wiele miesięcy później złapałem bakcyla do mojej drugiej wielkiej pasji. Kto by przypuszczał, że obserwacja notowań akcji tak bardzo mnie wciągnie, że rozpocznie się moja przygoda z giełdą, która trwa po dziś dzień, choć początki były burzliwe. Jednak okręt nie zatonął i jakby nie patrzeć ten rok jest jubileuszowy, gdyż obchodzę teraz 10-lecie swojej giełdowej przygody 🙂 Planuję na ten jubileusz co nieco niespodzianek, ale zobaczymy czy wystarczy na wszystko czasu.
Jak już jesteśmy przy notowaniach, to rzućmy okiem na giełdę na Ukrainie. Patrząc na ich indeks giełdowy, widać że giełda bardzo trafnie zdyskontowała, ze sporym wyprzedzeniem, przyszłe „wstrząsy”. Do tego można zauważyć, że ceny są tam teraz bardzo okazyjne. Po zakończeniu się konsolidacji i przejściu papierów ze „słabych” do „silnych rąk”, powinna tam na długo zawitać zieleń.
UX – Ukrainian Equities Index
S&P500 – interwał dzienny
Od ostatniego przeglądu S&P500 minęło trochę czasu, także warto zaktualizować wykres.
Na wstępie widać, że lokalna linia trendu pozostaje póki co nienaruszona. Za jakiś czas powinniśmy się przekonać ile będzie ona warta, gdyż trochę zamieszania może wprowadzić tworząca się nieśmiale formacja dachu mansardowego 😉
W dzisiejszym wpisie chciałbym serdecznie podziękować wszystkim, którzy wykazali się szczodrością, podarowując dla Szymka cegiełkę lub zadeklarowali przekazanie 1% przy rozliczeniu podatkowym. Wspólnie zbieramy na bilet i to na bilet do niezwykłej stacji. Stacji, którą jest życie.
Każda cegiełka przybliża Szymka do wygrania wielkiej batalii. Serdeczne dzięki za gest dobrej woli. Udowodniliście, że nie u wszystkich srebro zalega głęboko w źrenicach przysłaniając zewnętrzny świat. Dziękuję Wam Mistrzynie i Mistrzowie dobrego serca! Jesteście Wielcy! Kto jeszcze chciałby dołączyć do grona Mistrzów, ma taką okazję, gdyż każda, nawet symboliczna kwota jest na wagę złota.
Dziękuję z całego serca także Adeptom z Listy Absolwentów, którzy odpowiedzieli na Apel Leszka. Dzięki Agnieszko, Mariuszu, Filipie, Łukaszu (M.), Jarku, Krzyśku (KJ), Robercie, Łukaszu (D.), Przemku, Jacku, Tomku, Sewerynie, Łukaszu (Luki), Bartku, Łukaszu (S.), Mariuszu (M.), Krzyśku (L.), Remiku no i oczywiście dzięki także Tobie Leszku. Jestem dumny z tego, że mam Uczniów z dobrych sercem!
Przy okazji, chciałbym także pochwalić Andrzeja, który wcielił się w rolę Świętego Mikołaja w szpitalu w Dziekanowie Leśnym. Niesamowity gest, który na pewno przyniósł wiele radości. Cieszę się Andrzej, że miałem okazję Cię spotkać na szkoleniu!
PEKAO – interwał dzienny
Na PEKAO mamy podobną sytuację jak na mBanku. Walor zniżkuje w strukturze, którą również możemy opisać geometrią Euklidesową. Do czasu określenia się kierunku, wychodzenie przed szereg może przynieść dodatkową dawkę adrenaliny 😉
Pozostaje zatem obserwować sytuację, kto wie, a nuż wpadnie parę groszy na czekoladę.
mBank -interwał dzienny
Tym razem pod obserwację można wziąć pewien walor z dużych spółek. Chodzi o mBank, na którym korekta na przyjęła postać struktury dającej się opisać geometrią Euklidesową.
Pozostaje zatem cierpliwie czekać na wybicie, które powinno wskazać dalszy kierunek.
Chcesz zostać Mistrzem? Nie ma problemu, jest ku temu okazja. Trzeba tylko otworzyć oczy, choć czasem może to być trudne:
Wytłumacz mi Tato, bo nie rozumiem: Przychodzisz po pomoc do biednego, pomaga ci jak tylko może. Przychodzisz do bogacza, udaje, że cię nie widzi. Czemu tak się dzieje?
– Spójrz Aniu przez okno. Co widzisz?
– Dzieci bawią się w piaskownicy, Andrzej idzie do sklepu, Krystian myje samochód, jaskółki nisko latają, po drzewach wspinają się wiewiórki.
– Dobrze Aniu. A teraz spójrz w lustro. Co widzisz?
– Cóż mogę widzieć Tato, widzę samą siebie.
– Widzisz Aniu, okno jest ze szkła i lustro jest ze szkła. Wystarczy jednak dodać odrobinę srebra i już widzisz tylko siebie.
Jednak wystarczy tylko otworzyć oczy by zostać Mistrzem Dobrego Serca!
Szymek Uznański potrzebuje pomocy. W marcu ubiegłego roku zdiagnozowano u niego złośliwy nowotwór IV stopnia -Neuroblastoma. Lekarze dawali mu wtedy jedynie 2,5 miesiąca życia. Na szczęście ma dzielnych rodziców, którzy nie poddali się tylko stawili czoła losowi, dzięki czemu Szymek dalej żyje.
Jak opisuje jego mama, Agnieszka: „Rozpoczęła się walka o jego życie. Dzielnie stawił czoła chemioterapii, która trwała 4 miesiące. Następnie skomplikowana operacja wycięcia guza w śródpiersiu przy kręgosłupie. Kolejnym etapem było odseparowanie jego własnych komórek macierzystych (szpiku), by móc poddać go leczeniu „mega chemią”. Dzielnie zniósł autoprzeszczep szpiku po którym, po stu dniach, przeszedł naświetlania… i tak minęło 8 miesięcy. Szymek żyje i nadal walczy z ogromnym uporem. Właśnie wygrywa walkę z atopowym zapaleniem płuc, by móc przystąpić do przedostatniego etapu leczenia tabletkami, tzw. chemia podtrzymująca. W maju 2014 roku zaplanowany jest wyjazd do kliniki we Włoszech, gdzie zostanie poddany leczeniu klinicznemu „przeciwciałami GD2”. To leczenie musimy sfinansować sami, gdyż NFZ nie refunduje terapii z uwagi na brak jej zarejestrowania.”
Chodzi o pół miliona złotych. Dla jednej osoby może to być dużo, ale jeśli połączymy nasze siły uda nam się zebrać całość. Leszek dzielnie wspiera Szymka (na szczęście srebro go nie zaślepiło), ja także dorzucam cegiełkę i wierzę, że razem damy radę! Pieniądze to tylko kawałek papieru, a Szymkowi bardzo się one teraz przydadzą. Ty też możesz być Mistrzem, każda nawet symboliczna kwota jest na wagę złota. Tutaj chodzi o ludzkie życie.
BIGBPLPW PL: 11 1160 2202 0000 0000 9484 1677
W tytule przelewu proszę podać „Szymon Uznański”.
Fundacja „Na ratunek dzieciom z chorobą nowotworową”
50-368 Wrocław
ul. O. Bujwida 42
KRS: 0000086210
PS Zdjęcia Szymka można zobaczyć tutaj: http://szymonuznanski.blogspot.com/
Wracając do indeksu, którego śledzenie rozpoczęliśmy w ubiegłym roku, warto teraz dodać jedną rzecz. Nikkei dobił do poziomu, który według mnie jest oczekiwanym minimalnym zasięgiem. Innymi słowy, uważam, że to co miało być „pewniakiem” zostało już zrobione.
Każdy kolejny wzrost to premia od rynku. Minimalny zasięg wzrostu, został już jednak wykonany i można całkowicie zamknąć pozycję. Zatem nawet najprostsza geometria Euklidesowa potrafi przynieść owoce, kiedy jest odpowiednio użyta 😉
Nowy Rok zawitał już na dobre, zatem czas by podsumować i rozliczyć postawione sobie w 2013 roku cele. Nie wszystkie udało się zrealizować, ale nie jest źle. Ubiegłoroczne wyzwania:
1) Ograniczenie czasu poświęconego na odpisywanie na maile. (wykonano)
Duża liczba odwiedzin strony, niesie czasami za sobą skutki uboczne w postaci zasypanej skrzynki mailowej. Na początku starałem się odpisywać, ale przy ponad setce maili dziennie można wymięknąć. Przy większej kumulacji było to natomiast fizycznie niemożliwe. Dlatego uwolnienie od odruchu odpisywania na każdy mail było moim ubiegłorocznym celem. Na szczęście udało się 😉 Teraz skupiam się głównie na Liście Absolwentów. W ubiegłym roku napisaliśmy tam wspólnie ponad 4000 postów, także działo się dużo.
2) Zwiększenie wiedzy teoretycznej z archeologii, tak by być przygotowanym na dołączenie do jednego z zespołów ruszających na wykopaliska. Zanim zacznę organizować własne wyprawy muszę nabrać wiedzy praktycznej i nawiązać odpowiednie kontakty, które umożliwią mi organizację takiej wyprawy. (wykonano)
Poprzedni rok był bardzo ciekawy w ujęciu archeologicznym. Wisienką na torcie było zwiedzanie grobowca, starszego niż piramidy w Gizie, zbudowanego ponad 5000 lat temu. Jakby nie patrzeć nie na marne oglądało się w dzieciństwie filmy z Indianą Jonesem 😉
3) Odwiedzenie co najmniej kilku giełd papierów wartościowych, w związku z realizacją szalonego projektu dotarcia do wszystkich giełd na naszym globie. (wykonano, giełdy w Nowym Jorku i Dublinie zostały odhaczone)
4) Określenie planu ramowego w badaniach archeologicznych (wykonano, może już w tym roku będą owoce)
5) Utrzymanie stabilnych wyników z giełdy 
Pobijanie rekordów mnie nie interesuje, wystarczą solidne zastrzyki gotówki z mocnych ruchów giełdowych. (wykonano)
Ostatni z wyłapanych dużych ruchów wystąpił na gazie. Skala ruchu, na tym lewarowanym rynku, była bardzo ładna.
6) Poszukanie możliwości samofinansowania się chociaż części moich pasji. Obecnie każde moje hobby jest finansowane przez zyski z giełdy. Myślę, że w ramach dywersyfikacji warto się głębiej nad tym zastanowić. (cel nie został zrealizowany)
7) Wygospodarowanie czasu by kontynuować na blogu misję edukacji finansowej. (wykonano)
8) Start kolejnego projektu podróżniczego polegającego na odwiedzeniu wszystkich parków narodowych na naszym globie. Na rozgrzewkę będą Polskie Parki Narodowe. By nie było, że „cudze chwalicie, swego nie znacie”. (rozpoczęto, pierwsze Parki Narodowe zostały odwiedzone, w tym jeden zagraniczny)
Także na osiem celów, jeden nie został zrealizowany. Nowe cele opiszę jeśli znajdę co nieco czasu. Tymczasem pozostawiam prosty przepis na udany rok, jaki dawno temu spisała K. E. Goethe.
Bierzemy 12 miesięcy, oczyszczamy je dokładnie
z goryczy, chciwości, małostkowości i lęku, po czym rozkrajamy każdy miesiąc
na 30 lub 31 części tak, aby zapasu wystarczyło dokładnie na cały rok.
Każdy dzień przyrządzamy osobno, z jednego kawałka pracy
i dwóch kawałków pogody i humoru. Do tego dodajemy trzy duże łyżki
nagromadzonego optymizmu, łyżeczkę tolerancji,
ziarenko ironii i odrobinę taktu. Następnie całą masę polewamy dokładnie
dużą ilością miłości. Gotową potrawę przyozdabiamy bukietem uprzejmości
i podajemy codziennie z radością i filiżanką dobrej, orzeźwiającej herbatki.
Przepis jest bardzo prosty, więc szkoda by było z niego nie skorzystać 😉
Chciałbym życzyć wszystkim Czytelniczkom i Czytelnikom by zbliżające się Święta Bożego Narodzenia były spędzone w ciepłym rodzinnym gronie z dala od wykresów giełdowych, a Nowy Rok przyniósł wiele radości i sukcesów we wszystkich płaszczyznach życia.
Naprawę na ten czas warto wyłączyć komputery, gdyż zamiast cyferek na koncie, złota, diamentów, rubinów, szmaragdów czy szafirów są niewyobrażalnie ważniejsze Skarby! Rozwiń »
Po ostatniej Jolce dostałem wiele miłych wiadomości, za co bardzo dziękuję 🙂 Cieszy mnie, że konkurs się podobał, a co więcej, że w wielu przypadkach zintegrował całe rodziny do wspólnej zabawy, która gdzieś tam w wyniku rutyny zawsze schodziła na drugi plan. Każdy kto wziął udział, może czuć się wygranym, gdyż dobra zabawa jest najważniejsza. Co prawda nagroda była tylko jedna, zwycięzca otrzymał niniejszy kalendarz giełdowy z bykiem, ale ważny jest sam fakt podjęcia wyzwania 🙂
Od pewnego czasu trwają pewne prace nad organizacją „młodszej siostry” dla Listy Absolwentów, gdzie będzie można szlifować wiedzę ze szkolenia „Esencja spekulacji”.
Wcześniej nie brałem tego pod uwagę, ze względu na brak czasu, jednak przecież nie muszę się sam zajmować grupą początkującą i mogę to zadanie oddelegować. Rozwiń »
Skoro mamy 11 dzień, 12 miesiąc i 13 rok bieżącego wieku, to znak, że czas na dużo trudniejszy konkurs. Będzie on tym razem w formie Jolki, tak by szare komórki nieźle się napracowały. Rozwiń »
Tym razem, po raz kolejny, spotkaliśmy się na „obiedzie czwartkowym” w stolicy, gdzie przy okazji udało się upiec kilka pieczeni na jednym ogniu. Grafik na ten weekend miałem wyjątkowo zajęty licznymi spotkaniami, a przy okazji chciałem porobić trochę zdjęć w Łazienkach Królewskich, więc na czas pobytu zatrzymałem się w hotelu Hyatt Regency, gdzie znajduje restauracja Venti-tre, o której od jakiegoś czasu myślałem w kontekście przeprowadzenia recenzji kulinarnej. Zatem podczas piątej edycji razem ze swoimi Uczniami z Listy Absolwentów ocenialiśmy jakość potraw w Venti-tre. Klaudia i Artur zgodnie stwierdzili, że spaghetti z krewetkami było wyśmienite 🙂
W trakcie spotkania dyskutowaliśmy o sytuacji na rynkach, gdzie określiliśmy między innymi oczekiwane scenariusze na S&P500. Rozwiń »
Najnowsza publikacja
