Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Dzisiejsza sesja na ATT była dosyć niecodzienna. Mieliśmy teoretycznie dobry news i olbrzymie obroty, ale po początkowym optymizmie na wykresie, pojawiło się tylu sprzedających, że proponowali coraz niższe ceny byleby tylko znaleźć kupujących.

Odbiliśmy się też od nieprzypadkowego miejsca w kontekście Ichimoku. Kto ma wędkę ode mnie, wie co należy zrobić w takiej sytuacji. 🙂

Kto wędki nie ma, to dla porządku dodam, że akcji nie sprzedałem na dzisiejszym szczycie i cały czas są w portfelu, tak jak i cała reszta. Owe 6 walorów niezmiennie cały czas leżakuje. 🙂

Jaki zatem plan po takiej sesji? Ano taki, że SL powędruje w okolice ceny zakupu, by w przypadku cofki, nie było straty.

Reasumując, daję ATT jeszcze szansę, bo choć owe niecałe 6% w niecały miesiąc to przecież 12x więcej niż na porównywalnej lokacie (lokaty są oprocentowane w stosunku rocznym a tu jest tyle w czasie krótszym niż miesiąc!), to nie po to ponosiłem ryzyko, by zabrać ze stołu jednocyfrową stopę zwrotu. Czyli straty już nie będzie, a ile rynek da, tyle się weźmie. 🙂 A jak nie da nic? To trudno, ale przynajmniej straty już nie będzie. 🙂

Dzisiejszy tytuł wpisu związany jest ze słowami Seneki Młodszego. Kto czytał „Quo Vadis” zapewne o nim słyszał. 🙂

Tak samo jak pewnie każdy słyszał jak we Francji potomkowie migrantów podpalali samochody, szkoły, obiekty sportowe, sklepy, czy biblioteki. Jako autor kilkunastu książek z pomysłami na kolejne kilkadziesiąt, nie potrafiłem kompletnie zrozumieć jak można podpalać biblioteki. Jak można palić książki? Wiedzę, dostępną dla wszystkich. Wiedzę, która pomoże czy to w przygotowaniu do egzaminów, czy po prostu pozwoli poszerzyć horyzonty lub oderwać się od codzienności przenosząc w świat bohaterów. Wiedzę, która dostępna jest za darmo i dla każdego.

Jak mawiała nasza wybitna noblistka:

„Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła” – Wisława Szymborska.

Pierre Vermeren, francuski historyk komentując wydarzenia powiedział „Polska ma jeszcze szansę, dla nas (Francji) jest już za późno”. A szkoda, bo Francja jest piękna, mam do niej sentyment. W Paryżu oświadczyłem się w walentynki przed Katedrą Notre-Dame. Oświadczyny zostały przyjęte. Piękne wspomnienia. 🙂

Ale jeśli ominiemy miasta czy przedmieścia zdominowane przez tych, o których głośne mówienie w dobie politycznej poprawności potrafi do człowieka przyszyć łatkę na literę „R” i nie chodzi to o słowo „Racjonalista”, i trafimy w rejony, gdzie odsetek rdzennych mieszkańców jest dominujący, to spotkamy oazy ciszy i spokoju. 🙂 Tam nie ma strachu spędzać czas z rodziną. Pola symbolizujące etos ciężkiej pracy, która przynosi owoce. Piękna Francja. 🙂

Czujecie ten zapach lawendy? 🙂

[ Będąca tu wzmianka o niemieckich autostradach powstała oczywiście w celach humorystycznych. Był to sarkazm wobec tego co się dzieje na polskich drogach. Jednak chyba nieprzemyślany, więc wyrzucam, bo to był zły przykład.]

PPS Drugi tom przygód Andrew Fresheta (będzie tam scena jak gna łamiąc przepisy) jest już po gruntownych poprawkach, także teraz czas na odpoczynek i zdobycie kolejnych pieczątek w drodze po Koronę Gór Polski 🙂

Wakacje w pełni i na Azotach też taki wakacyjny marazm się zrobił na wykresie.

Moja cena zakupu nie jest tajemnicą. Walor dalej jest w portfelu.

Czekam zatem ciągle na rozstrzygnięcie. Nie ma tutaj wielkiej filozofii. Albo wybije SL i będzie strata, albo w końcu ruszy do góry. 🙂 Ryzyko przy zakupie było spore. Akceptuję je i wiem, że może być i strata, bo nie zawsze się trafia. Pokora na giełdzie to podstawa. 🙂

Minął już tydzień, także warto zaktualizować wykres. Jak widać ostatnie sesje upłynęły w boczniaku i do lini Kijun-sen jeszcze trochę brakuje (kto ma wędkę ode mnie, wie co robić w takiej sytuacji).

Tak jak pisałem w poprzednim wpisie, akcje zakupiłem i cały czas są w portfelu.

Póki co cały czas czekam na werdykt rynku. To rynek rozdaje karty i decydując się na grę, wiem że zawsze może się nie udać. Pokora na giełdzie to podstawa. 🙂

Jako, że mamy już lato, teraz czas rozjazdów, więc zapewne na blog będę zerkał w ograniczonym wymiarze, zwłaszcza że dwie kolejne premiery książek się szykują. 🙂 Udanych wakacji!

Po odpoczynku, w przerwie pisania kolejnych książek i planowania najbliższych podróży, nadszedł czas na przejrzenie ze spokojną głową wykresów, a także powrót do nieco archiwalnych metod, które w przeszłości stosowałem do wyznaczania stref zakupowych.

Od razu wziąłem na tapet ATT, na które poluję ze względu na długi natłok negatywnych informacji na temat tej spółki, które wtłaczane są przez media do głów inwestorów. Im większy pesymizm, tym lepiej bo jest taniej. Druga rzecz, to fakt, że w roku wyborczym upadek dużej spółki marketingowo nie wygląda dobrze, także mogą pojawiać się zaskakujące rzeczy na wykresie.

No i wyszło mi, że zahaczyliśmy o rejon zakupowy (prostokąt na wykresie).

Także zakupiłem ten walor, jest on w moim portfelu i najwyżej stracę i tyle. Na tym to polega, można zarobić albo stracić i trzeba o tym pamiętać.

Sytuacja jest o tyle skomplikowana, że Ichimoku nie dało jeszcze sygnału kupna, także bazuję tylko na używanej w przeszłości metodzie, która nie wiadomo czy po tylu latach jeszcze zadziała. Nie wiem. Choć wtedy rejony wyglądały ładnie – tu choćby screen z 2012:

Kto ma ode mnie wędę z Ichimoku, wie co należy zrobić, gdy będzie przecięcie niebieskiej linii zwanej Kijun-sen.

Reasumując, dokonałem zakupu akcji ATT na podstawie używanej w przeszłości metody stref zakupowych. Czy to będzie miało sens? Nie wiem. Nikogo nie namawiam, ani nie odradzam, daję znać tylko o mojej osobistej decyzji. Bliskość dołka pozwala na niewielki SL (stop losss – zlecenie chroniące). Rynek oceni. 🙂 On ma zawsze rację. My możemy jedynie błądzić. Mam świadomość straty, ale zysk to premia za ryzyko. Ja je podejmuję.

Widzę, że działo się sporo podczas mojej nieobecności. WIG20, wziął rozpęd i przekroczył nawet poziom 2000. 🙂 Jak widać opłacało się mieć nastawienie odmienne od panującego wówczas pesymizmu.

Ja w miarę wypocząłem. Widoki też nie były najgorsze.

Tłumów też jakoś olbrzymich nie było.

Pomijając czające się wszędzie instagramerki. 😉

Jednak najbardziej podobała mi się dyskusja na naszej grupie mailingowej, gdzie widziałem jak sprawnie sobie radzą posiadacze wędek. Praktycznie nie było błędów, no może poza niewielkimi wskazówkami jak np. w wątku o USD/PLN, gdzie po minięciu dołka rozpoczęło się polowanie na longi. Sam nie grałem, wszakże wakacje to wakacje, ale trzymam kciuki za Wojtka, czy Bartka, który przełamał nieśmiałość i wrzucił na naszą grupę swój pierwszy setup pod ocenę, którym były właśnie longi na USD/PLN. 🙂 Póki korekta trwa na WIG20, będzie można na nich wycisnąć parę groszy prowadząc SL metodą MPC, bo w trakcie zwrotki trzeba będzie szybko brać nogi za pas. 🙂

Cieszę się widząc jak wędki nie obrastają kurzem i są sprawnie używane. Pochwaliłbym też Mariusza, ale on tego nie lubi, więc pochwalę Filipa za systematykę w wątku z zestawienia godnych uwagi walorów. 🙂

Akcyjne JSW i ATT nie wybiły górą ze swoich konsolidacji opisywanych w poprzednim wpisie i kierują się coraz niżej. I dobrze, kto ma wędkę, wie co robić. Jak dadzą sygnał, to ja na pewno się skuszę, bo ceny robią się coraz lepsze i dalej te walory pozostają u mnie na tapecie. Trzeba tylko cierpliwie czekać na wejście. 🙂

Na koniec jeszcze zerknijmy na obligacje skarbowe EDO, które wybrałem jako antyinflacyjny papier do przechowywania kapitału w związku z przechodzeniem na giełdową emeryturę.

Warto nadmienić, że gdy polecałem je wiele lat temu na blogu jako idealny papier do tego celu, wiele tzw. „głównych mediów” szydziło z tych papierów zniechęcając swoich odbiorców do ich zakupu (możemy jedynie się domyślać jaki był tego powód w kontekście socjalnym, psychologicznym, sondażowym).

U mnie na obligacjach EDO już prawie 20%. Nie jest źle, zważywszy, że na giełdzie by uzyskać 20% trzeba się trochę napocić, a tu jest to robione automatycznie. 😉 No i przy inflacji wg dzisiejszego odczytu wynoszącej 13% tragedii wielkiej nie ma.

Także środki się powiększają, więc można podróżować i niczym się nie przejmować. Chyba, że ktoś tak jak ja nie potrafi usiedzieć bezczynnie, to zawsze znajdzie sobie coś do roboty. Na ten rok mam jeszcze w planach kilka premier książkowych i miejmy nadzieję, że będzie wśród nich Andrew Freshet. 🙂

Strasznie dużo się działo ostatnio, premiera dinozaurów już za nami, kolejne bajki są w trakcie produkcji, uśmiechy dzieci dodają ogromnego zastrzyku pozytywnej energii. 🙂

Także dopiero teraz jest chwila na blog. 🙂

Zaczniemy od rozliczenia wskazanego kierunku na giełdzie, gdzie zapytany przez Toma, jednoznacznie odpowiedziałem.

Zerknijmy teraz na wykres i sprawdźmy czy powstały historyczne minima, które wieszczono w internecie. 🙂

Jak widać ocena sytuacji okazała się trafna.

Później jeszcze w kolejnym wpisie na szybko podałem trzy przykładowe walory z wielu omawianych na Liście Absolwentów (forum mailingowego dla osób posiadających obie wędki).

Jak widać jedem walor mocno poszedł już do góry, a pozostałe dwa dalej jeszcze zastanawiają się nad kierunkiem tworząc ruch boczny (JSW) czy próbują wejść w jakąś szeroką formację trójkąta (ATT) – popularną z dziedziny analizy technicznej.

Co po tych tygodniach dzieje się u nas na Liście Absolwentów? Dam mały przeciek. Po prostu trwa profitowanie niektórych zagrań i podsuwanie SL. 🙂 Tak jak na przykład na CCC. 🙂

Nigdy nas nie interesuje czy będzie spadać czy rosnąć. Ważne to, by nie przespać okresu, kiedy jest czas siewu, by potem móc już tylko obserwować wzrost plonów i nie musieć sobie zadawać pytania co kupić widząc rosnące kursy i nie mając papierów w portfelu.

Przede mną kolejne intensywne tygodnie, a jeszcze trzy turnieje szachowe chcę zmieścić w terminarzu, więc pewnie jakoś do końca maja mogę być mało osiągalny na blogu. Kto ma wędki, wie co robić. Kto nie ma, wie że jeśli coś zakupił, to niech podciąga SL i wyciska z rynku tyle, ile się da.

Wielki Tydzień w pełni, wszystkie pozycje zabezpieczone profitującym SL (jego wybicie przynosi zysk) lub z SL ustawionym na tzw. „zero straty”, czyli w okolicy wejścia, więc czas zostawić wykresy w spokoju. Scenariusze już jakiś czas temu rozpisałem na Liście Absolwentów (dla osób władających dwoma wędkami), także bez względu na to, co zrobi rynek, kto ma wędkę, wie jak zareagować. 🙂

Ja tymczasem wyciszam się i skupiam na rodzinnym przeżywaniu Wielkiego Tygodnia, a potem szykuje się kilka hucznych imprez, obiad czwartkowy na Cyprze i wiele innych rzeczy, ale o tym później. Teraz czas na skupienie na rodzinie, przygotowaniach, nabieraniu sił i powrocie w nowej zbroi. 🙂

Życzę wszystkim udanego świętowania, w rodzinnym gronie, ładowania się tym co piękne! Wesołych Świąt Wielkiej Nocy!

Na giełdzie ostatnio trwa intensywne machanie wędkami, kto nie ma wędki, to w ramach przecieku podpowiem, że u mnie tapecie JSW, PKO czy ATT, których wykresy wrzuciłem też na Listę Absolwentów. Póki co banki po silnych ciosach odrobinę się otrząsają, węgiel ortokoksowy do produkcji stali jest niezbędny, choć z historii wiemy, że związki zawodowe utopiły już niejedną firmę, a i by były plony na skali przemysłowej, to nawozem sypnąć trzeba. Co ma być, to będzie, zysk albo strata. 🙂

Ostatnie dni to był u mnie kompletny nawał pracy, bo za niecałe 3 tygodnie będzie premiera kolejnej bajki.

Jeśli ktoś szuka nietuzinkowego prezentu dla dzieci/wnuków/chrześniaków/bratanków/siostrzenic, to w przedsprzedaży jest szansa załapać się na bajkę z autografem: https://bit.ly/3KiCBaj

Przykładowa strona:

Przedsprzedaż z autografem: https://bit.ly/3KiCBaj

Na pierwsze tegoroczne spotkanie w ramach „obiadów czwartkowych”, czyli naszych cyklicznych spotkań, gdzie analizujemy dokonane zagrania, została wybrana stolica.

Standardowo omówiliśmy nurtujące przypadki i dokonaliśmy korekcji błędów, a także rozważaliśmy scenariusze na najbliższy czas, gdzie podałem swoją ocenę sytuacji i prognozy.

Musiałem też dać reprymendę Łukaszowi, który choć zarobił na pewnym zagraniu, to zrobił to w karygodnym stylu, gdyż postanowił grać bez stop loss’a! Aż strach pomyśleć co by się stało z jego portfelem, gdyby zagrany przez niego walor gwałtownie podążył w przeciwnym kierunku i przez najbliższe lata nie zamierzał zawrócić!

Pierwsze osoby zjawiły się już jakiś kwadrans czy dwa po piętnastej, a siedzieliśmy aż do dwudziestej pierwszej! Dzięki za fantastyczny czas! Mamy wędki, wiemy co robić. 🙂 Do zobaczenia następnym razem!

W grudniu została podana aproksymacja dla Tauronu. Szacowany zasięg (z ponad miesięcznym wyprzedzeniem) okazał się błędny.

Szacunek wynosił 2,50zł, a kurs zmierzał do celu, ale zawrócił na ok. 5 groszy przed osiągnięciem targetu. Niby niewiele zabrakło, ale sumiennie liczymy to jako błąd. Mój błąd. Dobra lekcja pokory dla mnie. 🙂

A kto ma wędkę, wiedział jak rozegrać Tauron. Tak jak Mariusz. 😉

Ja nie grałem, ale cieszę się niezmiernie, gdy widzę jak wędki są sprawnie używane. 🙂

PS Za jakiś czas może będzie jakiś przeciek z Listy Absolwentów – naszej grupy dyskusyjnej dla osób mających obydwie wędki. Na Liście Absolwentów już pisałem o tym, że Giełdowe Koło Faz wykonało kolejny ruch. Obecnie jest faza rynku nr III. 🙂

Drugi tom przygód Fresheta cały czas jest jeszcze szlifowany – trwa polowanie i eliminacja ewentualnych „zgrzytów” w fabule i kolejne czytania dla wygładzenia tekstu, ale w tym roku powinien ujrzeć światło dzienne. 🙂

Kto nie czytał I tomu, pozostawiam recenzję Krzyśka, który na giełdzie jest już ponad dwadzieścia trzy lata, czyli dłużej ode mnie!

Pamiętam jak lata temu pojawił się u mnie na szkoleniu „Esencja spekulacji” i rozmowa z nim na przerwach była intelektualną ucztą. Czuć było ogrom wiedzy i doświadczenia. Jak tylko jestem we Wrocławiu, staramy się spotykać na przeglądzie zagrań w ramach „obiadów czwartkowych” i gawędzić na rozmaite tematy. To prawdziwy weteran.

Mógłbym w tym miejscu już zakończyć, ale dodam, że Krzysiek zwyciężył także w polskiej edycji takich światowych zawodów inwestycyjnych organizowanych przez DifBrokera, gdzie przez rok obracało się własnymi pieniędzmi. Tak, tak, to nie błąd, rok inwestowania nie wirtualnych, a prawdziwych pieniędzy!

Tyle słowem wstępu, a teraz zacytuję fragmenty recenzji:

Nawiązując do uwagi, którą w poprzednim wpisie zrobił Slavko, powstał dzisiejszy wpis.

Smog, który jest zmorą w sezonie zimowych, co roku wyznacza nam czas rodzinnych wyjazdów, by ochronić płuca najmłodszych. Rok temu spędzaliśmy czas zimowy nad Bałtykiem, ale jednak budowanie zamków z piasku w cieplejszym miejscu daje dzieciom dużo większą frajdę, więc wypadło na Karaiby.

Cały wyjazd stał pod znakiem zapytania, bo nieco wcześniej byliśmy z dzieckiem w szpitalu, dzieci zmagały się z wysoką gorączką, ale dzień przed wyjazdem Maciek do mnie napisał, że ja mam się pakować, a on się będzie modlił. Nazajutrz u nikogo nie było gorączki, a dzieci tryskały wigorem. Przed wylotem najmłodszy został nawet przetestowany na COVIDy/grypy etc. i nic nie wyszło. Jeśli Maciek będzie kiedyś beatyfikowany, będę zeznawał jako świadek! 🙂

Odpoczynek był też konieczny do naładowania baterii, bo ostatni okres to praca na trzy etaty, gdyż koordynowałem jednocześnie kilka książek, nanosząc po nocach kolejne poprawki czy to do bajek, czy to do II tomu przygód Andrew Fresheta, więc nawet wykresy zaczynały mi się zlewać, nie mówiąc już o tym, że robiąc predykcje z ponad miesięcznym wyprzedzeniem przestrzeliłem, o zgroza, kurs docelowy o jakieś 5 groszy. Także wyjazd na ładowanie baterii był niezbędny.

Podróż związana też była z wydaną w ubiegłym roku bajką „Podwodny świat”, bo chciałem na żywo pokazać pociechom rzeczy opisane w bajce: rafę koralową, delfiny itd. 🙂

Bazę wypadową zrobiliśmy sobie na Florydzie. Łącznie korzystaliśmy z sześciu różnych jednostek pływających od tych luksusowych z potężnym silnikiem, gdzie można było się zrelaksować oglądając z leżaka gwiaździste niebo z dala od łuny miejskiej, po łajby, gdzie tak rzucało na falach, że można się było poczuć jak w wesołym miasteczku. Przemierzyliśmy łącznie tysiące mil morskich, opłynęliśmy całą Kubę, zawinęliśmy do wielu portów na Karaibach.

Słońce i czyste morskie powietrze dodawały ogromu sił, a widoki inspirowały do dalszej drogi. 🙂

Na Jamajce tłumy rzucały się na tanie jointy dostępne na każdym kroku, dzięki czemu można było w spokoju przechadzać się po wodospadach. 🙂

Na upały powiedziałbym, że najlepszy jest wiatr we włosach, ale nie bardzo miałem jak tego doświadczyć, choć wiatr po łysinie chłodzi całkiem dobrze. 😉 😛

W trakcie podróży nie mogło też zabraknąć wizyty na Kajmanach. Ostatnio zaskoczyła mnie księgowa, bo PIT przy rozliczeniach książkowych odprowadziłem na PIT 18% a się okazało, że mamy po kolejnej obniżce podatek dochodowy na pierwszym progu 12%.

Pomyślałem, że całkiem nieźle (na giełdzie przecież zabierają nam 19% z zysku), idzie to w dobrym kierunku, bo za pracę nie powinno się ludzi karać, ale… na Kajmanach dochodowy wynosi 0% (słownie zero)! Według miejscowego przewodnika na ok. 52 tys. mieszkańców zarejestrowanych jest tam ok. 80 tys. firm. Z ich obsługi Kajmany mają tak wysokie dochody, że ich mieszkańcy mają darmową opiekę medyczną i szkolnictwo.

Jestem już w kraju, także pracuję nad terminarzem. Wolny dzień mam 18 marca, więc jak mi się uda poprzesuwać jeszcze plany z okolicznych dni, to przyjadę do Warszawy, by podzielić się wędką.

Na blogu nic się nie działo, gdyż wygrała opcja ucieczki od smogu, ale za jakiś czas wrócę. Rozwiń »