Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Po odpoczynku, w przerwie pisania kolejnych książek i planowania najbliższych podróży, nadszedł czas na przejrzenie ze spokojną głową wykresów, a także powrót do nieco archiwalnych metod, które w przeszłości stosowałem do wyznaczania stref zakupowych.

Od razu wziąłem na tapet ATT, na które poluję ze względu na długi natłok negatywnych informacji na temat tej spółki, które wtłaczane są przez media do głów inwestorów. Im większy pesymizm, tym lepiej bo jest taniej. Druga rzecz, to fakt, że w roku wyborczym upadek dużej spółki marketingowo nie wygląda dobrze, także mogą pojawiać się zaskakujące rzeczy na wykresie.

No i wyszło mi, że zahaczyliśmy o rejon zakupowy (prostokąt na wykresie).

Także zakupiłem ten walor, jest on w moim portfelu i najwyżej stracę i tyle. Na tym to polega, można zarobić albo stracić i trzeba o tym pamiętać.

Sytuacja jest o tyle skomplikowana, że Ichimoku nie dało jeszcze sygnału kupna, także bazuję tylko na używanej w przeszłości metodzie, która nie wiadomo czy po tylu latach jeszcze zadziała. Nie wiem. Choć wtedy rejony wyglądały ładnie – tu choćby screen z 2012:

Kto ma ode mnie wędę z Ichimoku, wie co należy zrobić, gdy będzie przecięcie niebieskiej linii zwanej Kijun-sen.

Reasumując, dokonałem zakupu akcji ATT na podstawie używanej w przeszłości metody stref zakupowych. Czy to będzie miało sens? Nie wiem. Nikogo nie namawiam, ani nie odradzam, daję znać tylko o mojej osobistej decyzji. Bliskość dołka pozwala na niewielki SL (stop losss – zlecenie chroniące). Rynek oceni. 🙂 On ma zawsze rację. My możemy jedynie błądzić. Mam świadomość straty, ale zysk to premia za ryzyko. Ja je podejmuję.